Wanneer de wadden met eb droogvallen, komt er een geheel nieuw ecosysteem tot leven. Een unieke wereld die opnieuw totaal verandert wanneer de vloed opkomt. De getijden zijn als een voortdurende ademhaling, een eeuwige opeenvolging van cycli, een aaneenschakeling van elkaar afwisselende contrasten. Duizelingwekkende stilte en bulderende storm. De stilte en de rust op de kwelders tegenover de massale trek van duizenden grauwe ganzen en harde industrie. Contrasten van de eindeloze getijdengebieden die zich uitstrekken tot ver achter de horizon versus de minuscule hoopjes prut die de zeepieren maken. Contrasten, van oerlandschappen waar de tijd nog niet begonnen lijkt, tot surrealistische industriële bouwwerken aan de oevers van de Eems. Silence of the Tides is een poëtische overpeinzing, zonder voice-overs of interviews, in een overweldigend decor van lucht, water, wolken, wind, mist en voortdurend veranderend licht.