De boeren kunnen niet meer leven van de opbrengst van hun stiel: de prijzen blijven kelderen en 1 miljard mensen zijn ondervoed. De gangbare landbouwindustrie is niet langer economisch rendabel, schaadt het milieu én slaagt er niet in om voldoende voedsel te produceren. Toch schijnt er maar weinig te veranderen. ‘Les Liberterres’ laat vier landbouwers aan het woord die geloven dat het anders kan.

Ze komen uit België, Italië, Oostenrijk en Afrika, maar wat ze gemeen hebben is hun drang naar autonomie. Ze zijn niet afhankelijk van toeleveranciers, dansen niet naar de pijpen van de markt en ze zijn niet afhankelijk van subsidies. Ze staan dicht bij de natuur maar ook bij hun klanten: ze verkopen hun producten in korte keten. Ze experimenteren volop met nieuwe onconventionele landbouwmethoden. Alle vier maken ze zich sterk dat hun manier van voedsel telen voedselzekerheid zal kunnen bieden aan een wereldbevolking van 9 miljard in 2050. Een boude stelling die wordt getoetst aan de analyses van befaamde deskundigen. Een naïef romantisch ideaal of het begin van een groene revolutie?