Zweedse melancholie op zijn best. Via 24 strofen serveert deze poëtische film een mozaïek van situaties en individuen, elk met hun eigen twijfels, herinneringen en dromen, die een beeld vormen van een land getekend door de bittere koude wind. De prachtige tableaux vivants van Carl Olsson doen denken aan die andere Zweedse topregisseur, Roy Andersson.